تهران هم لرزید...

دیشب تهران لرزید ...بیشتر مردم از  خانه ها بیرون رفتند و بعضی ها هم مثل ما در خانه ماندند

 .... لحظه بسیار هولناکی ست.. برای چند دقیقه نمی توانی به هیچ چیز فکر کنی .... آدم هنگ میکند ..

  به نظر من واقعا زلزله نمادی از قدرت خداوند است و  ما را به یاد قیامت و استیصال انسان در آن زمان می اندازد . 

  خیلی از ما معتقدیم برگی بدون اذن الهی نمی افتد...مرگ و زندگی همه به دست اوست که مالک زمین و زمان است  ولی باز در این لحظه می ترسیم و به دنبال پناهی میگردیم ...

  وقتی زلزله شد ،پسر کوچولوی ما  همچنان بدون هیچ تغییری مشغول بازی بود ....همسرم پیشنهاد کرد  از خانه بیرون برویم ، من شاید به همان دلیلی که گفتم ،شاید هم به خاطر تنبلی که باید در سرما ، آن موقع شب ، بچه ها را آماده کنم موافق نبودم ..... به یاد دوستی افتادم که وقتی به او می گفتم چرا چک آپ نمی دهی ، میگفت ، بیمه نیستم ، میترسم این همه هزینه کنم ، در آخر معلوم شود هیچ مرضی،ندارم ....

از همه جالب تر عکس العمل و حرفهای دختر کوچکم بود ،... که گریه میکرد و میگفت عروسکها یم چه بلایی سرشان می آید ....یا ناراحت بود از این که بمیرد در حالی که هنوز سواد  ندارد ، ....یا میگفت : اگر بمیرد  و شنبه مدرسه نرود ، خانم معلمش دعوا میکند .... و دختر بزرگم  جواب  او را میداد ، مثلا میگفت : تو دیگر روی ابو ریحان  را کم کرده ای !  

جالبتر از همه جوک هایی بود که در فضای مجازی رد و بدل میشد ..

من مانده ام در این اوضاع و احوال چه کسی حال و حوصله جوک ساختن دارد .... آن وقت  میگویند ما ایرانی ها افسرده ایم ....

نمونه اش این ....مردم تهران نمی دانند چه کنند ، در منزل بمانند از زلزله میمیرند ، بیرون بیایند ، از آلودگی .....

یا این که ....در این چند ماه آنقدر که زلزله آمد ، باران و برف نیامد ....خلاصه این که خوشحالم از این که ملت در هر شرایطی حتی یک قدمی مرگ هم روحیه شان را حفظ میکنند ...

و متعجب از اینکه ، هیچ کداممان عبرت نمی گیریم و کما کان چسبیده ایم به این دنیای فانی .....

دروغگوهای بزرگ.

گاهی آمارهای جالبی از طرف  برخی از  ارگانهای بین المللی منتشر میشود ....که مثلا شادترین ، امن ترین  و یا پیشرفته ترین کشور های دنیا کجاست .... و معمولا کشورهای اسلامی و خاصه ایران در رده های آخر این آمارها هستند ....و یا در مورد آمار خود کشی  ،افسردگی  ، جرم و جنایت برعکس ....

  برخی آدم های ظاهر بین و غربزده  هم آه و فغان  سر میدهند از این همه فلاکت و بد بختی ..

من اصلا به این کار ندارم که این آمارها درست است یا نه؟  و  یا ملاک شادی و امنیت و پیشرفت را چه چیز هایی میدانند ؟ 

یکی نیست به آنها بگوید ، اگر ما بدبخت و بیچاره و فلک زده ایم و غمگین و افسرده  و جنایت کار ، ما را به حال خودمان بگذارید  ، شما دیگر چرا نمک به زخم ما می ر یزید؟ ، هر گوشه ای از دنیا که عده ای مسلمان فلک زده زندگی میکنند ، شما کشور های به قول خودتان شاد و امید وار و پیشرفته در حال آتش افروزی و کشتار آنها هستید ....مستقیم یا غیر مستقیم در این جنگ افروزیها دخالت میکنید .

دیروز از شبکه افق برنامه مستندی  در مورد  آزاد سازی شهر موصل از دست داعش  توسط بسیج مردمی عراق پخش شد ،که دل سنگ را آب می کرد ... با خانواده هایی صحبت میکردند که هفته ها در اسارت داعش بودند و یا خودشان را از ترس در زیر زمینهای خانه ها مخفی کرده بودند ، بدون آب و غذا ....زنان و بچه های کوچک و خرد سال حتی ، شیر خوار ....ترس و ضعف در چهره های معصومشان موج میزد و باور نمیکردند آزاد شده اند ......

از آن طرف ،  مخفیگاههای داعش پر بود از سلاح ها و تجهیزات  مدرن و پیشرفته آمریکایی ، محصولات 2015 و 2016 ...

اینجاست که بسیاری از عبارتها مثل اسلام امریکایی ، حقوق بشر اسراییلی و تبعیض نژادی   و یا حتی آمارهای بین المللی معنا پیدا میکند .....

یک سوال مهم ....

امسال دختر کوچک من کلاس اول است ....شاید از روز اول مدرسه تقریبا  هفته ای یک بار  برای امور مختلف به مدرسه رفته ام ....

هفته پیش،به مدیرشان می‌گفتم ، ما پنج خواهر بودیم  که همه مدرسه می رفتیم ، در طول دوازده سال  تحصیلمان ، گمان نکنم مادرم  دوازده بار به مدرسه آمده بود ....پدرم گاهی از ما می پرسید کلاس چندم هستید ....اصلا دغدغه درس و مدرسه ما را نداشتند ... همه درس خوان بودیم و فعال ....همه به دانشگاه هم رفتیم .... بدون اینکه مثل بچه های الان این همه استرس کنکور و رشته درسی را داشته باشیم .... اصولا بچه های دوره ما همه همینطور بودند ....خودکار و مستقل ...نمیدانم شیوه تربیتی خانواده ها ، امروزه ، اشتباه است یا روش  آموزشی و  مدیریتی مدارس ، که این همه خانواده ها را درگیر امور تحصیلی بچه ها کرده ... تا حدی که برخی،  یکی از دلایل تمایل نداشتن به بچه زیاد را  همین موضوع میدانند ...

هر چه هست  و هر چه روان شناسان و متخصصان امور آموزشی و تربیتی میگویند ، بگویند .... به نظر من حقیر هم شیوه های  تربیتی والدین در قدیم بهتر و درست تر از الان بود و هم شیوه اداره  مدارس ....هر کسی سر جای خودش بود و کار و وظیفه اش را می شناخت  و سعی میکرد به درستی و مستقل  عمل کند ...

راستش را بخواهید  با توجه به تجربیاتی که در طول این پانزده سال   و در نقش مادر به دست آورده ام  ، به این نتیجه رسیده ام که بسیاری از  مطالب علمی و آموزشی و روانشناسی که  در کتابها آمده است  ،  کشک است و در عمل نمیتوان پیاده کرد و یا عملکردنش اشتباه است ...

این موضوع در مورد خیلی از چیزها مثل سبک زندگی و تغذیه و حتی روشهای درمانی ،  نیز صدق میکند ...به طوری که خیلی از مردم  دارند به روشهای قدیمی  گرایش پیدا میکنند.

مرد است و حرفش ....

چند روز پیش،شنیدم  یکی از  مردان  فامیل به علت  علاقه مند شدن به یک خانم ، از همسرش خواسته تا جدا شوند و به همین علت با هم مشاجره کردند و همسرش را  شدیدا مورد ضرب و شتم قرار داده  به طوری که کارشان به دادگاه کشیده و با وجود داشتن یک دختر کوچولو تصمیم گرفته اند تا  طلاق بگیرند .

متأسفانه پدیده شوم طلاق که  عموما به علت   خیانت یکی از همسران  است در  کشور ما خیلی زیاد شده ...

 تقریبا همه مردها  ، در همان روز های آغاز زندگیشان به همسرانشان  قول میدهند که تا همیشه در کنارشان هستند و خوشبختشان میکنند ....ولی بعضا  خیلی راحت حرفشان را فراموش میکنند ....شاید برای این است که هنوز نمیدانند برای چه دارند زندگی میکنند ......

امروز وقتی  خبر نابودی داعش   در سوریه را شنیدم و  به یاد قولی که  دو ماه پیش سردار سلیمانی داده بود، افتادم .... با خودم گفتم 

عده ای  مثل آنها ،برای حفظ ناموس و شرف یک ملت ،  حاضرند  از آسایش و عزیزانشان بگذرند و برخی  مانند اینها به راحتی ناموس و  و خانواده خود را فدای خودخواهی و هوسرانی شان میکنند .........آن  مردها و قولشان کجا و این آدم های به ظاهر مرد کجا ؟