مدعیان دروغگو....

شاید خیلی از شما هم شنیده باشید که  برخی علائم و قرائنی را مطرح کرده اند که طبق آنها ظهور امام زمان نزدیک است... 

خیلی ها از این بابت خوشحالند و شاید برخی ناراحت و نگران چون خیلی از برنامه های بلند مدت و کوتاه مدت مزخرف زندگی شان به هم می‌خورد و نمی‌دانند چه پیش خواهد آمد..... 

راستش را بخواهید من  وقتی به این موضوع فکر میکنم و حوادثی که ممکن است به تبع آن رخ دهد، دلم خالی می‌شود یعنی  یک حالتی مثل گم شدن یک نفر در یک بیابان برهوت یا یک جنگل  بی انتها برایم پیش می‌آید. از طرفی امیدوار میشوم تا شاید از این طریق نجات پیدا کنم، از طرفی نگرانم که طاقت نیاورم و قبل از پیدا شدنم تمام کنم....

بگذارید بیشتر و بهتر بگویم وقتی به زندگی ام نگاه میکنم و کارهایی که انجام دادم و یا انجام ندادم و به این که دور و برم پر از چیزهایی است که با آنها می توانستم مشکلی از مشکلات  خانواده ای  را حل کنم  در صورتی که  نبودش هیچ تأثیری در زندگی ام نداشت... مثلا بعضی از لوازم لوکس منزل، یا  وسایل تزئینی و گران قیمت، طلا و جواهرات هر چند اندک، یا زمین و خانه و ماشین و سرمایه های بی استفاده که برای روز مبادا نگه میداریم....

 خجالت میکشم که چگونه خودمان را منتظران منجی نامیده ایم و هیچ تلاشی برای رفع مشکلات مردم و جامعه نمی‌کنیم هر چند اندک و فقط به دنبال رفاه و آسایش زندگی خودمان هستیم و بس.... تازه این حال امثال ماست که اعتقادی داریم و فکر می‌کنیم و یا  تلاش می‌کنیم که  مال و ثروتمان را از راه حلال به دست ‌آوریم....

و این که حال افرادی که مثل آب خوردن حق دیگران را می‌خورند و حلال و حرام نمی‌دانند چیست، واقعا نمی‌دانم....

ول خودمانیم اگر واقعا ظهور نزدیک باشد باید چه کنیم؟ 

منتظران بی خیال.

پایین منزل ما مغازه نانوایی است. بعضی از مواقع که برای گرفتن نان میروم و مواجه میشوم با یک صف طولانی تا جلوی در خانه خودمان ترجیح میدم به جای ایستادن مقابل در خانه در صف نانوایی ، چند کوچه آن طرف تر بروم و از نانوایی دیگری که شاید خلوت تر باشد نان بخرم یا از سوپری کنار خانه یک بسته نان لواش تقریبا بیات بخرم و در برابر چشمان متعجب مشتریان ایستاده در صف برگردم به خانه... حتما شما هم با من موافق هستید که یکی از بدترین و غیر قابل تحمل ترین و خسته کننده ترین حالت‌هایی که می‌توان تجربه کرد انتظار کشیدن است و تقریبا همه ما لحظه های زجر آور  از انتظار را در زندگی  تجربه کرده ایم...

و بر اساس همین فرضیه به جرأت میتوانم بگویم همه ما  اگرچه مدعی منتظر موعود و منجی  هستیم، دروغ می‌گوییم چون هیچ وقت احساس واقعی یک منتظر را نداشته ایم...

بگذریم امسال با  اینکه سال بسیار سختی بود با وجود کرونا و خانه نشینی و مشکلات مربوط به آن ولی قبول دارید خیلی زود گذشت... جالب این است که از قدیم می‌گفتند وقتی خوش بگذره، زمان زود میگذره.... ظاهرا معادلات و مثلها هم به هم  خورده اند..... در هر صورت امیدوارم سال خوبی پیش رو داشته باشیم و در قرن جدید شاهد اتفاقهای هیجان انگیزی باشیم...