فرزند ناخلف .

چقدر خوب است وقتی اشتباه کردیم ،اگر جرأت عذر خواهی نداریم لااقل به اشتباه خودمان اعتراف کنیم و خودمان را مسئول آن بدانیم و دنبال مقصر نباشیم ....

  و چقدر بد است کارمان را اشتباه ندانیم بلکه بگوییم خیلی،هم درست است و دیگران نمی فهمند ...

خداوند در قرآن( سوره کهف )  ، می فرماید : 

آیا به شما خبر دهم ، بد بخت ترین مردم چه کسانی هستند ؟

کسانی که  کارهایشان در دنیا  نابود شده  ولی فکر میکنند کار درستی انجام میدهند .»

این حکایت افرادی است که هنوز از سیاست ها و رفتار دولت ، محکم دفاع میکنند  و دا یم در حال توجیه  و یا فرافکنی و دنبال مقصر برای اشتباهات  آنها می‌گردند ... به نظرم اگر خودشان ،هم اقرار کنند به غلط کردن هایشان ، عده ای از طرفدارانشان ، باز میگویند کارهایشان  درست  بوده !!!

به خدا پر رویی و بی منطقی و کج فهمی هم حد و اندازه ای دارد .... حتما باید مملکت را بر باد دهند ، جنگ داخلی راه بیفتد و منافقین اوضاع را در دست بگیرند، دسته دسته  جوانها یمان کشته شوند  تا  عده ای،از خواب بیدار شوند ...

 قبول کنید برخی مثل فرزند ناخلفی هستند  که فقط  باید  در برابر  اشتباهاتشان صبر کنیم... مثل شاخه خمیده و خشکیده درختی که نه میتوانیم صافش کنیم نه خم تر،  در هر دو صورت می شکند و فقط باید تحملشان  کنیم  ....