بودن یا نبودن مساله این است.

یک هفته بیشتر تا اربعین نمانده و هنوز خیلی از افرادی که منتظر مشرف شدن به کربلا  هستند، بلاتکلیف اند... از طرفی نگران کرونا و بیماری هستند  و از طرفی  نگران هزینه سفر و قرعه کشی و غیره...

چند روز پیش مصاحبه ای  را با  رئیس بیمارستان کرونایی ها در کربلا  می‌دیدم که اصلا نگران اوضاع کرونا نبود و معتقد بود هر بار بعد از تجمعات میلیونی در کربلا مثل اربعین سال گذشته و عاشورای امسال و پارسال آمار مرگ و میر و بستری ها در کربلا کمتر می‌شود....و معتقد بود نباید از زیارت کردن مردم جلوگیری کرد. 

 با خودم گفتم این که زیارت امام حسین خودش شفا ست و نمونه های زیادی از شفای بیماری‌های نا علاج  را با توسل  به حضرات معصومین  دیده و شنیده ایم بماند ، ولی واقعا افرادی که اهل علم و فن هستند نمی‌خواهند کاری انجام دهند.... یک تحقیق میدانی چند ماهه می‌تواند همه چیز را روشن کند.... می‌گویند آمار کشور عراق درست نیست... یا این که کرونا روی مردم و نژاد عرب تاثیر کمتری دارد و یا دلایل دیگری از این دست...

یک درصد احتمال بدهید کرونا این چیزی نیست که سازمان بهداشت جهانی می‌گوید... قوانین این سازمان بر پایه علوم ناقص تجربی است و وحی منزل نیست.. شاید درست نباشد... شاید شیوع کرونا هیچ ربطی به تجمعات یا ماسک نزدن نداشته باشد. تغییر دادن قوانین نوشته شده توسط بشر که کار سختی نیست.

مشکل اینجاست در این دنیای وانفسا،   یک عده فقط دنبال منافع خودشان هستند و یک عده  تنبل و خسته فقط دنباله رو و مجری قوانین آنها و حوصله و توان بررسی  صحت و سقم نظرات آنها را ندارند که نکند حرفی بزنند و نظری بدهند خلاف نظرات آنها.... که نکند پاسخگو باشند و....

خلاصه این که اوضاع شیر تو شیری است... فقط خدا به فریادمان برسد.